Nynorskordboka
keisar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein keisar | keisaren | keisarar | keisarane |
Opphav
norrønt keisari, gjennom lågtysk; frå latin CaesarTyding og bruk
tittel på statsoverhovudet i nokre land, rekna som den høgaste monarkiske tittelen
Døme
- den japanske keisaren;
- Vilhelm 2. var tysk keisar og konge av Preussen
Faste uttrykk
- keisarens nye klede(etter eventyr av H.C. Andersen) bløff, humbug