Nynorskordboka
karusell
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein karusell | karusellen | karusellar | karusellane |
Opphav
gjennom fransk; frå italienskTyding og bruk
- på tivoli og liknande: dreieskive eller hjul med sitjeplassar som blir dreid snøgt rundt
Døme
- køyre karusell;
- ingen skal få meg opp i ein karusell
- i overført tyding: annsemd, køyr
Døme
- karusell av søksmål
- serie av idrettskonkurransar
Døme
- skirenna utgjer ein karusell med felles premiering til dei yngste
Faste uttrykk
- køyre karusell medom fotballspelar: vere så overlegen at motspelaren ikkje får tak i ballen
- dei køyrde karusell med bortelaget