Nynorskordboka
karma
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein karma | karmaen | karmaar | karmaane |
| karmaer | karmaene | ||
Opphav
frå sanskrit ‘gjerning’Tyding og bruk
i hinduisk filosofi og religion: handlingar som avgjer lagnaden i det neste tilværet