Nynorskordboka
kaputt
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| kaputt | kaputt | kaputt | kaputt |
Opphav
gjennom tysk, frå fransk être capot ‘tape (i kortspel)’ av capoter ‘kantre’; opphavleg av latin caput ‘hovud’Tyding og bruk
øydelagd, utsliten
Døme
- bilen er nok kaputt;
- kroppen er heilt kaputt etter den lange turen