Nynorskordboka
kaplak
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kaplak | kaplaken | kaplakar | kaplakane |
Opphav
av nederlandsk kaplaken, opphavleg ‘kappetøy’Tyding og bruk
del av godtgjersle for frakt (1) som fell på skipsførar (som ein del av løna)