Nynorskordboka
kantarell
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein kantarell | kantarellen | kantarellar | kantarellane |
Opphav
frå nylatin; av gresk kantharos ‘beger’Tyding og bruk
matsopp med gaffelgreina ribber og trektliknande hatt;
Cantharellus cibarius