Nynorskordboka
kanaanear, kanaanitt
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kanaanear | kanaanearen | kanaanearar | kanaanearane |
| ein kanaanitt | kanaanitten | kanaanittar | kanaanittane |
Uttale
kana-an-Tyding og bruk
person av semittisk folk i Kanaan, det bibelske namnet på (kyst)landet vest for Jordan