Nynorskordboka
kamera
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kamera | kameraet | kamera | kameraa |
Opphav
av latin camara, frå gresk ‘(rom med) kvelving’; same opphav som kammerTyding og bruk
apparat til å ta bilete eller filme med
Døme
- eit digitalt kamera;
- kameraet i smarttelefonen;
- folk står klare med kamera
- som etterledd i ord som
- filmkamera
- vidvinkelkamera