Nynorskordboka
kamé, kame
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kame | kameen | kamear | kameane |
| ein kamé | |||
| kaméen | kaméar | kaméane | |
Uttale
kameˊOpphav
gjennom fransk; frå italienskTyding og bruk
smykkestein med utskore bilete i relieff;
til skilnad frå intaglio