Nynorskordboka
kalun
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kalun | kalunet | kalun | kaluna |
Opphav
gjennom lågtysk kallunen og kaldunen, frå mellomalderlatin calduna; av latin caldus ‘varm’Tyding og bruk
- løypemage hos drøvtyggjar
- (matrett laga av) innmat av slakta dyr