Nynorskordboka
kaleidoskop
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kaleidoskop | kaleidoskopet | kaleidoskop | kaleidoskopa |
Opphav
av engelsk kaleidoscope; av gresk kalos ‘vakker’, eidos ‘form’ og -skopTyding og bruk
røyr med vinkelspeglar og kikhol der ein ser skiftande, stjerneforma bilete når ein snur på røyret slik at lause, farga glasbitar i andre enden skiftar plass