Nynorskordboka
kalander
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein kalander | kalanderen | kalandrar | kalandrane |
Opphav
gjennom fransk calandre ‘rulle’ og mellomalderlatin; frå gresk kylindros, same opphav som sylinderTyding og bruk
valsemaskin til å glatte papir, plater, tøy og liknande med