Nynorskordboka
kader
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kader | kaderen | kadrar | kadrane |
Opphav
gjennom fransk cadre; frå latin quadrus ‘firkanta’Tyding og bruk
- fast mannskap, særleg befal, som er grunnstamme i ei militæravdeling som kan mobiliserast
Døme
- fylle kadrane
- (person i) indre kjerne av aktive og lojale medlemer eller leiarar i ein politisk (særleg kommunistisk) organisasjon
Døme
- ein trufast kader