Nynorskordboka
kadens
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kadens | kadensen | kadensar | kadensane |
Uttale
kadanˊgs; kadenˊsOpphav
gjennom fransk cadence og italiensk cadenza; frå latin cadere ‘falle’, opphavleg om fallande tonegangTyding og bruk
- tempo eller rytme som ein aktivitet går føre seg i
Døme
- halde høg kadens
- i musikk: virtuost soloparti mot slutten av ein sats
- i musikk: akkordane i slutten av ein sats, eit verk eller liknande
- i metrikk: rytmisk utgang i verselinje