Nynorskordboka
junior 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein junior | junioren | juniorar | juniorane |
Opphav
av junior (2Tyding og bruk
- (klasse for) yngre idrettsdeltakar
Døme
- han er junior enno;
- NM for juniorar;
- stille i junior
- i ubunden form eintal: den yngste av to mannlege familiemedlemer;son i huset
Døme
- kvar er junior?
- yngre eller urøynd person på ein arbeidsplass eller liknande
Døme
- juniorane i firmaet