Nynorskordboka
jubelår
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit jubelår | jubelåret | jubelår | jubelåra |
Opphav
gjennom latin annus jubilaeus ‘jubelår’ og gresk iobelaios; frå hebraisk jobel ‘basun’, (av di det jødiske jubelåret vart innleidd med basunblåsing)Tyding og bruk
- jødisk festår som blir halde kvart 50. år
- festår i den romersk-katolske kyrkja (som blir halde kvart 25. år) da kyrkja tilbyr avlat til dei som oppfyller visse vilkår
- år med sterk framgang, stort utbyte eller liknande
Døme
- 2007 vart eit jubelår for sal av økologiske matvarer
- tid for sjeldan hending
Døme
- slikt hender berre kvart jubelår