Nynorskordboka
jorsalfar, jorsalfare
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein jorsalfar | jorsalfaren | jorsalfarar | jorsalfarane |
| ein jorsalfare | |||
Opphav
norrønt jórsalafari, av Jórsalir ‘Jerusalem’Tyding og bruk
om norrøne forhold: person som gjer eller har gjort ei jorsalferd