Nynorskordboka
jenka
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein jenka | jenkaen | jenkaar | jenkaane |
| jenkaer | jenkaene | ||
Opphav
frå finskTyding og bruk
dans (opphavleg finsk folkedans) som blir dansa av to eller fleire par i rekkje