Nynorskordboka
avfeldig
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| avfeldig | avfeldig | avfeldige | avfeldige |
Opphav
gjennom bokmål; frå lågtyskTyding og bruk
- om person: veik og skral av alderdom
Døme
- ein avfeldig olding
- om ting: falleferdig
Døme
- ein avfeldig sykkel