Nynorskordboka
isokron 1
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein isokron | isokronen | isokronar | isokronane |
Opphav
av gresk khronos ‘tid’Tyding og bruk
linje mellom punkt der eit fenomen syner seg samtidig