Nynorskordboka
islandsk 1
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein islandsk | islandsken | islandskar | islandskane |
| inkjekjønn | eit islandsk | – | – | – |
Opphav
av islandsk (2Tyding og bruk
språk i den vestnordiske språkgruppa hovudsakleg brukt på Island
Døme
- snakke islandsk;
- islandsk er nærskyld norsk
- brukt i nøytrum:
- snakke eit godt islandsk