Nynorskordboka
isgang
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein isgang | isgangen | isgangar | isgangane |
Tyding og bruk
det at islagde elvar, vatn eller fjordar bryt opp på grunn av auka vassføring;
Døme
- vårflaum med isgang i elvane