Nynorskordboka
inuitt
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein inuitt | inuitten | inuittar | inuittane |
Opphav
frå eskimoisk-aleutiske språk, irekna grønlandsk ‘menneske’Tyding og bruk
samnemning for fleire folkegrupper (som snakkar inuittiske språk og) som bur på Grønland, i dei arktiske stroka i Nord-Amerika og i Sibir