Nynorskordboka
intuisjon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein intuisjon | intuisjonen | intuisjonar | intuisjonane |
Opphav
av mellomalderlatin intuitio ‘åskoding, syn’; av latin intuitus, av intueri ‘sjå på’Tyding og bruk
endefram innsikt i noko;
forståing av ein samanheng utan hjelp av refleksjon eller røynsle
Døme
- kunstnarleg intuisjon og skaparevne;
- handle ut frå rein intuisjon;
- han hadde ein makelaus intuisjon