Nynorskordboka
avdrift
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei avdrift | avdrifta | avdrifter | avdriftene |
Tyding og bruk
til dømes om båt, fly eller prosjektil: det å drive, vike av frå rett kurs på grunn av straum, vind eller liknande
Døme
- få stor avdrift