Nynorskordboka
interiør
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit interiør | interiøret | interiør | interiøra |
Opphav
gjennom fransk; frå latin interior ‘indre’Tyding og bruk
- innreiing (2) i hus eller rom;til skilnad frå eksteriør (1)
Døme
- huset hadde eit vakkert interiør
- bilete med motiv frå det indre av eit hus;diktverk som skildrar forhold i familie eller heim
Døme
- boka er eit interiør frå ein embetsmannsgard på midten av 1800-talet