Nynorskordboka
insignium
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit insignium | insigniet | insignium | insignia |
Opphav
av latin insigne ‘skjoldmerke, heidersmerke’, av in- og signum ‘teikn’Tyding og bruk
ytre teikn på høg rang
Døme
- biskopen har insignia lue, stav, ring og kross