Nynorskordboka
avbrot, avbrott
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit avbrot | avbrotet | avbrot | avbrota |
| eit avbrott | avbrottet | avbrott | avbrotta |
Opphav
norrønt afbrotTyding og bruk
(mellombels) stogg, stans
Døme
- drive på utan avbrot