Nynorskordboka
innseiing
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei innseiing | innseiinga | innseiingar | innseiingane |
Opphav
etter tysk Einsage; jamfør latin interdictio ‘forbod’Tyding og bruk
Døme
- kome med innseiingar mot noko;
- framlegget vart vedteke utan innseiingar