Nynorskordboka
inkoativ 3
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| inkoativ | inkoativt | inkoative | inkoative |
Opphav
frå latin , av inchoare ‘ta til’Tyding og bruk
om verb: som uttrykkjer ei byrjande handling eller ein overgang til ein annan tilstand
Døme
- inkoative verb som ‘gulne’, ‘mørkne’, ‘sovne’, ‘vakne’