Nynorskordboka
imperium
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit imperium | imperiet | imperium | imperia |
Opphav
frå latin ‘makt, herredøme’Tyding og bruk
- større område eller rike som er dominert av ei sentralmakt og kan bestå av ulike folk, land og kulturar;
Døme
- det britiske imperiet;
- det romerske imperiet
- større føretak som er kontrollert av éin person, éin familie eller éi gruppe, og som har stor økonomisk makt
Døme
- byggje opp eit imperium av butikkar