Nynorskordboka
illusorisk
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| illusorisk | illusorisk | illusoriske | illusoriske |
Opphav
gjennom tysk; frå mellomalderlatin illusoriusTyding og bruk
som byggjer på ein illusjon;
utan reelt innhald;
innbilt, uverkeleg
Døme
- ein illusorisk tryggleik;
- det nasjonale sjølvstendet vart meir og meir illusorisk