Nynorskordboka
idol
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit idol | idolet | idol | idola |
Opphav
gjennom latin; frå gresk eidolon ‘bilete, syn’Tyding og bruk
- person som blir forguda, særleg av ungdom;
Døme
- fotballspelaren er eit idol for mange