Nynorskordboka
høgttravande, høgttråvande
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| høgttravande | høgttravande | høgttravande | høgttravande |
| høgttråvande | høgttråvande | høgttråvande | høgttråvande |
Opphav
frå tysk , opphavleg om hest som har høgt travTyding og bruk
som skil seg markant frå alminnelege tankar, stil, åtferd eller liknande;
høgfløygd, høgtideleg, affektert, oppstylta
Døme
- bruke høgttravande ord;
- ei høgttravande utgreiing