Nynorskordboka
høgsommar, høgsumar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein høgsommar | høgsommaren | høgsomrar | høgsomrane |
| ein høgsumar | høgsumaren | høgsumrar | høgsumrane |
Opphav
av høg (2Tyding og bruk
tid midt på sommaren med lange varme dagar;
Døme
- den arktiske høgsommaren;
- treet blomstrar på høgsommaren