Nynorskordboka
hyling 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein hyling | hylingen | hylingar | hylingane |
Opphav
truleg frå lågtysk; av nederlandsk hullen ‘hylje, vikle’Tyding og bruk
ugreie, vase på fiskegarn;
vase av garn i sjøen
Døme
- garna låg i hyling og vase