Nynorskordboka
auskar, ausekar
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit ausekar | ausekaret | ausekar | ausekara |
| eit auskar | auskaret | auskar | auskara |
Tyding og bruk
ause (1, 1) til å ause vatn ut av ein båt med;