Artikkelside

Nynorskordboka

augur

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein augur	auguren	augurar	augurane

Uttale

auguˊr

Opphav

frå latin ‘fugletydar, teikntydar’

Tyding og bruk

romersk prest som tok varsel for staten mellom anna av fugleskrik og fugleflog
ironisk: person med særleg innsikt;
ein som er innvigd
Døme
- augurane i leiinga