Nynorskordboka
herredøme, herredømme
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit herredøme | herredømet | herredøme | herredøma |
| eit herredømme | herredømmet | herredømme | herredømma |
Opphav
av herre (1Tyding og bruk
- makt over eit område
Døme
- det tidlegare britiske herredømet i Irland
- styring, kontroll
Døme
- miste herredømet over bilen;
- ha lite herredøme over sitt eige liv