Nynorskordboka
heimvit, heimvett
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit heimvett | heimvettet | heimvett | heimvetta |
| eit heimvit | heimvitet | heimvit | heimvita |
Tyding og bruk
vit til å finne heim (i tide)
Døme
- hesten har godt heimvit;
- barna hadde ikkje heimvit