Nynorskordboka
heilrim
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit heilrim | heilrimet | heilrim | heilrima |
Tyding og bruk
fullstendig rim (3, 2) med innbyrdes samsvar både mellom vokalane og dei etterfølgjande konsonantane i rimstavingane;
til skilnad frå halvrim