Nynorskordboka
heidensk
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| heidensk | heidensk | heidenske | heidenske |
Opphav
norrønt heiðneskr; truleg frå lågtyskTyding og bruk
- som gjeld heidendomen;som ikkje tilhøyrer kristendomen, jødedomen eller nokon av dei andre store religionane;
Døme
- ein heidensk skikk;
- heidenske gravhaugar
- som ikkje er kristen (2, 1);