Nynorskordboka
harmonika
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein harmonika | harmonikaen | harmonikaar | harmonikaane |
| harmonikaer | harmonikaene | ||
Opphav
av engelsk harmonica; av latin femininum av harmonicus ‘harmonisk’Tyding og bruk
samnamn på fleire slag musikkinstrument, særleg om munnspel og trekkspel