Nynorskordboka
attaché, attache
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein attache | attacheen | attachear | attacheane |
| ein attaché | |||
| attachéen | attachéar | attachéane | |
Uttale
atasjeˊOpphav
frå fransk , perfektum partisipp av attacher; sjå attachereTyding og bruk
person som er tilknytt ein legasjon eller ambassade, ofte for å ta seg av eit særområde
- som etterledd i ord som
- handelsattaché
- militærattaché
- presseattache