Nynorskordboka
halvklare
halvklara
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å halvklaraå halvklare | halvklararhalvklarer | halvklarte | har halvklart | halvklar! |
| halvklarar | halvklara | har halvklara | halvklar!halvklara!halvklare! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| halvklart + substantiv | halvklart + substantiv | den/det halvklarte + substantiv | halvklarte + substantiv | halvklarande |
| halvklara + substantiv | halvklara + substantiv | den/det halvklara + substantiv | halvklara + substantiv | |
Tyding og bruk
klare, greie (noko) berre halvveges, særleg om idrett
Døme
- målmannen berre halvklarte skotet, og returen vart sett i mål