Nynorskordboka
habitat
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit habitat | habitatet | habitat | habitata |
Opphav
av latin habitare ‘bu’Tyding og bruk
- naturleg tilhaldsstad for ein dyreart
Døme
- verne sårbare habitat i internasjonale farvatn
- kammer under vassflata der vatnet er fortrengt med gass slik at ein kan stå tørt og utføre arbeid