Artikkelside

Nynorskordboka

habilitet

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein habilitet	habiliteten	habilitetar	habilitetane

Opphav

gjennom tysk, fransk; frå latin habilitas

Tyding og bruk

det å vere habil (1);
dugleik, kompetanse
i jus: det å vere habil (3)
Døme
- spørsmålet om habilitet vart drøfta med dei juridisk fagansvarlege