Nynorskordboka
habengut
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit habengut | habengutet | habengut | habenguta |
Opphav
av tysk Hab und Gut ‘eigedom og gods’Tyding og bruk
eigedelar, lausøyre
Døme
- selje alt sitt habengut og dra av garde