Nynorskordboka
gulke
gulka
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å gulkaå gulke | gulkar | gulka | har gulka | gulk!gulka!gulke! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| gulka + substantiv | gulka + substantiv | den/det gulka + substantiv | gulka + substantiv | gulkande |
Opphav
lydordTyding og bruk
Døme
- gulke opp maten