Nynorskordboka
grunnflate
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei grunnflate | grunnflata | grunnflater | grunnflatene |
Tyding og bruk
(plan, vassrett) flate, areal som ein (geometrisk) lekam eller til dømes eit hus kviler på
Døme
- rommålet av kubusen er grunnflata gonger høgda;
- huset har ei grunnflate på 100 m2